اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یکی از اختلالات روانی جدی است که ممکن است پس از تجربه یک رویداد ترسناک و تحمل ناخواسته آن رخ دهد. در این مقاله، به بررسی علائم، علل، تشخیص و درمان PTSD پرداخته خواهد شد.
علائم PTSD
علائم PTSD ممکن است در مدت کوتاه پس از سانحه شروع شود یا همچنین ممکن است مدت زمان بیشتری طول بکشد. علائم PTSD شامل این موارد میشود:
– خاطرات و خیالات هولناک درباره رویداد
– احساس ناامنی و ترس نسبت به وقوع رویداد دوباره
– احساس تحریک و بی قراری
– خلق و خوی منفی و تغییر در رفتار و احساسات
– انزوا و اجتناب از موقعیتهایی که به یاد رویداد میاندازد
– مشکلات خواب، افسردگی و عدم توانایی در تمرکز
علل PTSD
PTSD ممکن است به دلیل تجربه یک رویداد ترسناک مانند تجربه جنگ، سانحه، آزار جنسی و یا مشکلات خانوادگی باشد. عواملی مانند افزایش سن، تاریخچه بیماری روانی و همچنین وجود مشکلات دیگری مانند بیماریهای روانی پیشین و یا مشکلات فردی میتواند باعث افزایش خطر بروز PTSD شود.
تشخیص PTSD
تشخیص PTSD براساس علائم و شدت آنها، تاریخچه رویداد، ارزیابی بالینی و آزمایشهای تخصصی روانشناسی انجام میشود. پزشک ممکن است پرسشهایی درباره علائم، تجربه رویداد، تاریخچه بیماریهای دیگر و نحوه تأثیر آن بر زندگی روزمره بیمار را مطرح کند.
درمان PTSD
درمان PTSD ممکن است شامل درمان دارویی، رواندرمانی و یا هر دو با هم باشد. درمان دارویی شامل مصرف داروهایی مانند آنتیدپرسانتها، آنتیاضطرابها و یا داروهای ضدافسردگی است. درمان رواندرمانی شامل تکنیکهایی نظیر فراگرایی، تحلیل رفتاری، تحلیل پایه و تحلیل فرآیندی میشود. همچنین، تمرینات مانند تمرینات تنفسی و تأمل نیز به کاهش اضطراب و استرس بیمار کمک میکند.
خوشبختانه، در سالهای اخیر، اطلاعات بسیاری در مورد اختلال پس از سانحه (PTSD) به دست آمده است. این اختلال بعد از تجربه کسانی که با رویدادهای ترسناکی همچون حوادث خشونتآمیز، تصادفات، جنگ، تجربه خشونت جنسی و سایر رویدادهای شوکآور روبرو شدهاند، رخ میدهد. در این مقاله به بررسی علائم، علل و درمان PTSD از دیدگاه روانشناسی پرداخته خواهد شد.
علائم اختلال پس از سانحه (PTSD)
علائم اختلال پس از سانحه (PTSD) ممکن است شامل موارد زیر باشد:
– تجربه عواطف منفی شدیدی مانند ترس، اضطراب، خشم، شوک، عصبانیت، ناراحتی و همچنین احساس بیراهی و بیتابی
– تجربه همیشگی فکر کردن و خاطرات درباره رویداد ترسناک و احساس گرفتاری در آن
– اجتناب از اشیاء، مکانها، فعالیتها و یا افرادی که به یاد رویداد ترسناک میاندازند
– تغییرات در تصورات و باورهای افراد در رابطه با دنیای پیرامون و همچنین خودشان
– مشکلات در خواب شامل خواب بیآرامی، کابوسهای تکراری، بیداری در شب و خواب عمیق
– افزایش وضوح برای تحریکات خارجی همچون صدا و نور
– مشکلات در روابط شخصی و اجتماعی، شامل جدایی از دوستان و خانواده، کاهش مهارتهای اجتماعی، اضطراب در محیطهای اجتماعی
علل اختلال پس از سانحه (PTSD)
اختلال پس از سانحه (PTSD) به دلیل تجربه رویداد ترسناک و شوک آور روانی و جسمی رخ میدهد. علل دقیق PTSD ممکن است شامل موارد زیر باشد:
– تجربه رویداد ترسناک و شوک آور، مانند تجربه یک تصادف خشونتآمیز، شهود یک حمله تروریستی، تجربه خشونت جنسی، تجربه جنگ و سایر رویدادهای شوکآور
– تجربه تجاوز به حقوق کودکان، مانند تجربه خشونت خانوادگی و سایر رویدادهای ناشی از بدرفتاری در خانه
– سابقه مشکلات روانی، مانند اختلال اضطراب عمومی، افسردگی و سایر اختلالات روانی
– سابقه مصرف مواد مخدر و الکل
درمان اختلال پس از سانحه (PTSD)
درمان PTSD میتواند شامل موارد زیر باشد:
– روشهای رفتاری مانند درمان مبتنی بر شناخت، درمان مبتنی بر شناخت-رفتاری و درمان تمرین مبتنی بر ذهنآگاهی. این روشها به کمک تغییر شیوه فکر کردن، بهبود تواناییهای مقابلهای و کنترل اضطراب و افزایش آگاهی درباره خود، میتوانند به کاهش شدید علائم PTSD کمک کنند.
– داروهایی مانند آنتیاضطرابی، آنتیاشتباهی و آنتیافسردگی میتوانند مؤثر برای کاهش علائم PTSD باشند.
– درمان گروهی مانند گروههای پشتیبانی، گروههای تحریک از طریق حرکت و مراقبت از خود نسبت به تجربه رویداد ترسناک، میتواند به کاهش علائم PTSD کمک کند.
– درمانهای تکمیلی مانند موسیقی درمانی، طب سوزنی، یوگا و ماساژ، میتوانند به کاهش تنش و اضطراب کمک کنند.
در نهایت، درمان PTSD بهترین نتیجه را تحت نظارت یک تیم متخصص درمانی، شامل روانشناسان، مشاوران و پزشکان میتواند داشته باشد. همچنین، پشتیبانی و حمایت خانواده و دوستان نیز میتواند بهبود علائم PTSD را تسریع کند.
در کل، اختلال پس از سانحه (PTSD) یک اختلال جدی است که میتواند بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارد. با این حال، با درمانهای مناسب و حمایت مناسب، افراد مبتلا به PTSD میتوانند بهبود یابند و به زندگی عادی خود بازگردند.