پسری ۱۶ ساله هستم، متوجه شدم که فقط به پسرها تمایل جنسی و عاطفی دارم
پرسش: سلام، وقتتون بخیر، من پسری ۱۶ ساله هستم، و دانشآموز پایه یازدهم، من مدتیه متوجه شدم که فقط به پسرها تمایل جنسی و عاطفی دارم و این موضوع باعث مشغلهی ذهنی شدید شده واسم، و همینطور افت شدید تحصیلم ، از این وضعیت خسته شدم، لطفا راهنمایی ام کنید. ممنون.
پاسخ: سلام پسر گلم ، خیلی عالیه که خیلی سریع به فکر چاره افتادی و راهنمایی میخوای. برای پاسخ دادن به سؤال شما لازم است به تفاوت دو مفهوم «اختلال هویت» و «همجنس خواهی» بپردازیم. مبتلایان به اختلال هویت جنسی که تراجنسی یا ترنس سکچوال (transsexual) نام می گیرند، بی آن که در جسم یا آلت تناسلیشان اختلال یا مشکلی دیده شود از جنسیت خود ناراضیاند. باور این افراد آن است که در یک بدن یا جسم اشتباه به دنیا آمدهاند. به عبارت دیگر، یک فرد TS(ترنس سکچوال) از ناهماهنگی یا احساس دوگانگی بین روح و فیزیک خود در رنج و عذاب است پسری که باور دارد در حقیقت یک دختر است و برعکس. به همین دلیل میل به تغییر جنسیت دارد. قطعا جراحی تغییر جنسیت تنها راه درمان این موضوع نیست، اختلال هویت جنسی را از راههای غیر جراحی و با رواندرمانی میتوان درمان کرد. در حالی که هم جنس گرایی (homosexuality) یا همجنس خواهی، گرایشی است که به موجب آن فرد به لحاظ جنسی به جنس موافق خود تمایل نشان میدهد. بعد از این تعریف به سؤال شما بر می گردیم از آنجا که شما تا به حال به رواندرمانگر مراجعه نکرده اید؛ تشخیص در این زمینه کمی مشکل است. چراکه در بحث تشخیصی و با مراجعه ی حضوری شما میتوان با اطمینان بیشتری مشخص کرد که شما به لحاظ هویت و گرایش جنسی به کدام دسته تعلق دارید. اگر احساس میکنید جنسیت ظاهری شما با روح و درونتان متفاوت است، این اختلال در هویت جنسی است. اما اگر جنسیت شما در روان و بدنتان روشن و مشخص است و فقط تمایلات جنسی یا عاطفی به همجنسان خود دارید، موضوع همجنس خواهی یا هموسکچوالیتی مطرح میشود که بسته به این که جزء کدام دسته هستید، رویکردهای درمانی متفاوتی برای شما در نظر گرفته میشود. بنابراین فقط وقتی در مسیر رواندرمانی قرار بگیرید مشخص میشود بینش واقعی شما نسبت به این موضوع چیست و به صورت دورادور نمیتوان در این زمینه حکم کلی صادر کرد. در نهایت به شما پیشنهاد میکنیم بی آن که انتظار داشته باشید با چند جلسه مراجعه و مشاوره، مشکل حل شود به صورت حضوری به مراکز مشاوره مراجعه کنید تا مشخص شود چه زمینهی ذهنی راجع به این موضوع دارید. نکتهی آخر، دربارهی افت تحصیلی و اضطراب شما از این موضوع ؛ باید سعی کنید تا جایی که امکان دارد خود را در معرض مسائلی که مشغله ی ذهنیتان را در این خصوص بیشتر میکند قرار ندهید. چرا که فکر کردن به این موضوع، فقط برای شما استرس جدید ایجاد می کند و مشکلاتتان را بیشتر خواهد کرد.